Veranderen jullie vaak je inrichting? Ik dus eigenlijk niet. Dat klinkt misschien raar voor iemand die voortdurend bezig is met haar interieur, maar als ik een hoekje eenmaal heb ingericht laat ik het vaak lange tijd hetzelfde. Ook met de aanschaf van nieuwe meubels ben ik altijd voorzichtig, bang dat dat nieuwe kastje of tafeltje het dan nét niet is. Dat ik het beter bij het oude had kunnen laten en ik dan weer opgescheept zit met mijn nieuwbakken aanwinst. Stom eigenlijk, want een switch in meubilair kan natuurlijk ook heel goed uitpakken. En ach, bevalt het nieuw aangeschafte meubeltje toch niet helemaal? Dan is er altijd nog Marktplaats om er weer net zo snel vanaf te komen. Ikzelf was al lange tijd ontevreden over een plekje in onze woonkamer en besloot daar toch maar eens verandering in te brengen. Dit eindigde in de aanschaf van een nieuw kastje en brocante rekje voor erboven. Kijk je mee?
Ik was dus alweer van de zomer opzoek naar een nieuw kastje voor in de woonkamer. Op de uitverkoren plek voor dit nog aan te schaffen meubel had járenlang mijn mooie witte theekastje gestaan. Maar die kwam daar eigenlijk niet echt goed tot zijn recht. Het stuk muur waar hij tegenaan stond was veel te groot voor zo’n klein kastje. Hij viel er helemaal in weg. Hierdoor oogde dat deel van de woonkamer nog altijd een beetje kaal en incompleet. Een doorn in mijn oog, dat snap je. Dus dat moest anders. Ik vond een beter plekje voor het theekastje en ging opzoek naar het perfecte meubeltje voor dit nu lege stukje muur. Dit bleek alleen nog niet zo makkelijk, want veel van de kastjes en dressoirs die ik vond waren dan weer net iets te breed of te dik om echt goed te passen. Na lang zoeken en rondsnuffelen op Marktplaats, vond ik uiteindelijk het perfecte kastje bij De Bosrand Brocante in Soest. Dit is één van mijn favoriete brocantewinkels en, lucky me, nog praktisch om de hoek ook.
Maar eenmaal thuis met mijn nieuwe aanwinst op zijn plek, bekroop me precies het gevoel waar ik altijd zo bang voor ben. Het was het dus nét niet. Waar het kastje in de winkel nog helder wit leek, pakte het in mijn kraakwitte woonkamer bijna geel uit. Op de foto lijkt het misschien nog mee te vallen, maar bij de rest van mijn interieur stond het gewoon echt niet. Lichtelijk teleurgesteld bedacht ik me dat dat probleem natuurlijk wel te verhelpen is. Met een pot witte verf in de aanslag toverde ik het kastje in een mum van tijd om tot een helderwit exemplaar. Wel hier en daar een klein beetje opgeschuurd om het oude effect te behouden. Wat een opluchting, dat zag er meteen al een stuk beter uit. En nu de boel nog aankleden natuurlijk. Ik ging allereerst opzoek naar iets om het lege stukje muur boven het kastje mee aan te kleden. Misschien een spiegel? Of zo’n oude botanische schoolplaat waar ik al heel lang naar opzoek ben? Beide werden het uiteindelijk niet. Ik slaagde voor iets anders, toen mijn schoonzusje in het hoge noorden me meenam naar het schattige brocanteschuurtje van Nuzzelspul in Slochteren. Daar vond ik het perfecte oude zeegroene rekje voor boven mijn kastje. Missie geslaagd!
Nu ben ik echt zoveel meer tevreden met dit stukje woonkamer. Veel beter dan hoe het was. Ook voor mijzelf is dit een reminder dat ik soms best wat meer lef mag tonen met nieuwe dingen proberen in mijn interieur. Iets anders kan zoveel meer sfeer geven of veel logischer staan. En als bonus geeft zo’n nieuw kastje natuurlijk ook weer een extra plekje om gezellig aan te kleden. Zo stylede ik het kastje afgelopen december met een oud houten flessenkratje waar ik lichtjes en kaarsjes in deed. Ernaast zette ik twee gezellige bergthee-plantjes met rode besjes om het winterse sfeertje helemaal af te maken. Aan het rekje hing ik een oude spiegel en natuurlijk mijn zelfgemaakte eucalyptuskrans. Het oogt zo gezellig, denk dat ik het voorlopig maar zo laat staan ;-).
Ben ik de enige die zo terughoudend is met interieurveranderingen? Of zijn er meer die zich hierin herkennen? Ben benieuwd!